zondag 14 december 2014

Doe-het-zelf veiligheid

Veiligheid is niet iets om ons zorgen over te maken, maar om voor te zorgen. Dat kan, want de meest voorkomende bedreigingen kunnen we zelf bedwingen. 

Grootste behoeften
 Om te kunnen overleven hebben we allereerst eten, slapen en seks nodig. Meteen daarna komt veiligheid. Pas als we ons veilig voelen, komen we toe aan liefde en vriendschap met anderen – de volgende basisvoorwaarde voor iedereen.

Grootste bedreigingen
Ebola, het jihadisme, de kranten schrijven dagelijks over bedreigingen van buitenaf. Bedreigingen waar we weinig aan kunnen doen, waardoor we ons onveilig voelen. Maar de kans dat we hierdoor getroffen worden is verwaarloosbaar klein. Aan de bedreigingen van onze veiligheid waarop de kans wel groot is kunnen we zelf juist heel veel doen. Want kijkend naar werkelijke slachtoffers in Nederland, dan zijn ongevallen de belangrijkste oorzaak van onveiligheid. En dan niet eens in het verkeer (minder dan 600 doden per jaar), maar in de privésfeer (meer dan 3.000 doden per jaar), dus vooral in en om het huis.

Zelf risico beperken
Het goede nieuws is dus dat we de grootste gevaren zelf kunnen bedwingen. Daar hebben we geen overheid of veiligheidsdienst voor nodig. De sleutel daarvoor ligt bij wat we zelf doen. Met eenvoudige aanpassingen en alertheid kun je het risico op een ongeval enorm beperken. Dat blijkt als je eens goed kijkt naar de oorzaak van de ongevallen. 

Het gaat om het gedrag 
Zo vroegen we bij VeiligheidNL gedurende een aantal jaren aan ouders die met een gewond kind op de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis kwamen wat de oorzaak was van het ongeval. In bijna driekwart van de gevallen gaf men aan dat het eigen gedrag van de ouders/verzorgers, zoals onoplettendheid of onervarenheid de oorzaak was. Zoals het kind toch even alleen in de keuken laten met een pan kokend water op het vuur toen de deurbel ging, of er (onterecht) op vertrouwen dat het kind zelf de trap op kan kruipen. Op de tweede plaats (drie op de tien gevallen) werd een “ding” zoals speelgoed (ook) als oorzaak aangewezen. Maar bijna altijd ging het dan om een voorwerp dat niet geschikt was voor het jonge kind en niet om een speelgoed dat slecht in elkaar zat. Ook die ongevallen zijn makkelijk te voorkomen door zelf iets te doen, namelijk door het voorwerp buiten bereik te houden van jonge kinderen.

Keuzes maken
De allerjongsten en de meest kwetsbare ouderen verdienen onze bescherming tegen ongevallen. Met toezicht, traphekjes en aangepaste woonomgevingen. Maar in alle leeftijden daartussen gaat veilig leven over het zelf afwegen van risico’s. Risicovrij leven is een illusie, dat zou alleen kunnen in een omgeving die verstikkend en onleefbaar is. Persoonlijke veiligheid gaat over het maken van keuzes, bewust of onbewust, om het vinden van de juiste balans tussen risico’s nemen en risico’s beperken. Dat is bij iedere leeftijd, in iedere situatie en voor iedereen persoonlijk steeds weer anders. Iedereen kan zijn / haar persoonlijke veiligheid verbeteren door daar slim mee om te gaan. Voor een deel doen we dat natuurlijk al lang, misschien valt voor dat andere deel nog wat te winnen. Daarvoor delen wij zoveel mogelijk tips. Heeft u nog tips waarmee anderen hun leven veiliger kunnen maken? Laat het weten!

Blog gepubliceerd op 11-12-2014 op http://www.veiligheid.nl/

2 opmerkingen:

Tim zei

Heel erg duidelijk geschreven!

Karel Vogelaar zei

"Het goede nieuws is dus dat we de grootste gevaren zelf kunnen bedwingen. Daar hebben we geen overheid of veiligheidsdienst voor nodig. De sleutel daarvoor ligt bij wat we zelf doen. Met eenvoudige aanpassingen en alertheid kun je het risico op een ongeval enorm beperken. Dat blijkt als je eens goed kijkt naar de oorzaak van de ongevallen."

Prima advies! Ik kan me hier volledig in vinden.